Parakarmajóga (hin allra æðsta starfsemd)

Í síðustu færslu fjallaði ég lítillega um karma-jóga ellegar jóga starfsins og athafnanna. Nefndi ég tvö megin-ídeöl þessara jörmundjúpu fræða. En mér láðist hins vegar að greina frá hinu allra djúpstæðasta og fegursta ídeali sem karma-jóga boðar, en því mætti lýsa með eftirfarandi orðum:

 "Ef ég gæti bjargað einni flugu með því að taka á mig allar þjáningar heimsins - og engin önnur leið væri til að bjarga henni - þá myndi ég taka það ok á mig af fúsum og glöðum vilja. Verði svo! Verði svo!" 

Hér er að sönnu ægihátt seilst, og ekki þykist ég hafa öðlast nema brotabrot af þeirri siðferðilegu fullkomnun sem þarf til að ná upp í svo sundlandi hæðir.  En ekki tjóir að hengja haus þótt uppfylling hugsjónarinnar virðist fjarri undan: þegar maður hefur eitt sinn sett sér ídealið fyrir sjónir og svarið því ævilangri hollustu (sama hve vel eða illa gengur að framfylgja því í reyndinni), þá er sigurinn þegar hálfunninn.

Athugasemdir

[Jóna Á. Gísladóttir, 18.8.2009 kl. 22:56]

Takk fyrir bloggvinaboð og falleg skilaboð á síðunni minni.