Afríka hin fagra

Það viðhorf er sorglega algengt hjá vesturlandabúum að Afríka sé ekkert nema fátækt, menntunarskortur, hungursneyðir og styrjaldir.

Þjóðsögn þessi er blásin út af fjölmiðlum vorum, sem flytja hérumbil aldrei fréttir frá Afríku er ekki tengjast einhverju ofangreindu böli.

Vissulega eiga margir staðir þessarar geysivíðfeðmu heimsálfu við óárennileg félagsleg vandkvæði að etja. En ekki ber að fordæma alla tunnuna þótt nokkur epli í henni séu rotin. Sannleikurinn er sá að margt í menningu Afríkubúa er dásamlega fagurt og háleitt, og auk þess virðist framkoma Afríkana upp til hópa bera vitni gleði og lífshamingju sem er allt að því framandi okkur hinum súru, kaldranalegu og kýnísku íbúum vesturlanda.

Besta leiðin til að kynnast þeirri hámenningu sem Afríka lumar á er án efa að hlýða á afríska tónlist. Í þeirri deild get ég ekki gert betur en að vísa fólki á reginsnilling nokkurn, Boubacar Traoré, sem er frá vesturstrandarríkinu Malí. Músík þessa meistara er í einu orði sagt mögnuð: melódísk, andleg, djúp, oft angurvær og tregablandin en þó ávallt með sterkum undirstraumi vonar og bjartsýni.

Tónlist Traoré er hægt að nálgast á Amazon.com, og auk þess er nokkur myndbönd með honum að finna á Youtube.