Geðklofi er andhverf spegilmynd jóga

Eins og fram hefur komið í fyrri bloggfærslu þá álít ég sinnissjúkdóm þann sem ég er greindur með, geðklofann, stafa einungis af of stórum skammti andlegrar reynslu.

Í eðli sínu er reynsla þessi sú nákvæmlega sama og jógafræðin leitast við að veita fólki. Munurinn er aðeins sá að jóginn stefnir markvisst að því að öðlast nefnda reynslu varkárnislega, skipulega og agabundið, en geðklofinn öðlast hana fyrir hálfgerða slysni, og þá mjög ofsafengið, óskipulega og agalaust.

Einhver vís maður setti fram þá ágætu líkingu að jóginn er sem maður er leggur út á sæ sálarinnar í traustu og haldgóðu fleyi, en geðklofinn er sem maður er leggur út á sama haf í hriplekum fúadalli - sem sekkur auðvitað von bráðar undan honum!