Kristur er vitundarástand - ekki persóna!

Að persónugera kristsvitundarsólina, sem bálar dýpst inní hjarta sérhverrar mannveru, í fígúru einnar sögulegrar manneskju (Jesú frá Nazaret), eins og kirkjukristindómurinn hefur gert í bráðum tvöþúsund ár, er ekkert minna en hrapalleg flónska.

Og það er meira að segja mjög skaðleg flónska, því að sú trú að maður öðlist sáluhjálp á vikarískan hátt, þ.e. með því að beygja sig og bukka fyrir einhverjum ytri anþrópómorfískum ´frelsara´ og veita ´fórnardauðafriðþægingu´ hans viðtöku, getur ekki annað en dregið athygli manns og elju frá hinni einu sönnu sáluhjálp, sem er í því fólgin að vinna dyggilega að því upp á eigin spýtur (studdur náð Guðs, ef maður vill slíkt fulltingi þiggja - því ekki þurfa allir á því að halda) að fjarlægja allt það innra með manni sem skyggir á hina guðdómlegu sunnu í brjóstinu.

Með öðrum og miklu færri orðum þá kemur bjargræðið allt saman innan frá og á beinan hátt - ekki utan frá og á óbeinan hátt, eins og kristin kirkja hefur reynt að lemja inní toppstykkin á okkur um aldir.

Jesús frá Nazaret var upphaflega sæmdur sómaheitinu ´Kristur´ ekki vegna þess að hann væri einhver guðlega útvalinn Messías og mannkynsfrelsari, heldur aðeins og einfaldlega til að gefa til kynna að honum hefði (líkt og öllum öðrum miklum andlegum meisturum mannkynssögunnar) tekist að hrinda burt úr hjarta sínu öllu því sem byrgði sýn á kristsröðulinn er innst í brjósti hans brann - og er brennur í dýpsta hjartahelgidómi okkar allra, karla sem kvenna, góðra sem slæmra, trúaðra sem trúlausra, ´guðlegra´ sem ´óguðlegra,´ í austri sem í vestri.

Sannur kristindómur felst ekki í því að játa nokkrar dogmur eða kennisetningar né í því að trúa á óskeikulleika ´ritningarinnar´ svokölluðu, og hvað þá heldur í því að undirkasta sig nokkurri geistlegri valdastofnun, heldur er hann einfaldlega í því fólginn að heiðra og tigna kristssólina undursamlegu sem logar í hjarta hverrar einustu manneskju sem fæðst hefur á jörðinni ellegar mun fæðast á henni.

Og ofantéð ´brotthrinding alls þess sem hylur sýn á kristssólina´ er það sem við erum öll kölluð til að afreka, fyrr eða síðar - ef ekki í núverandi jarðvist þá í einhverri komanda.

Við erum ekki kölluð til að tilbiðja Jesú Krist (þótt fólk geti vissulega gert það ef því er einhver hugarhægð í slíku) heldur til að verða sjálf kristar - hvert eitt og einasta okkar!

Eða sagði Jesús ekki sjálfur að við værum öll guðir, og að við værum ljós heimsins, og að meiri verk en hann hefði gjört myndum við gjöra?

Burt með allt þvaður og þrugl um ´synd´! Þú ert enginn ´syndari´og hefur aldrei verið - þú ert guðdómurinn í mannslíki! Og láttu engann segja þér að þú sért nokkuð minna en það!

Þeir sem eyru hafa að heyra, þeir heyri!