Að fara eða vera (ellegar hvorttveggja)

Sú spurning sem allir ærlegir andlegir leitendur hljóta að spyrja sig er þessi:

Er unnt að transendera heiminn og alla hans illsku og sora og sorgir, en vera samt áfram í heiminum til að hjálpa þjáðu mannkyni?

Er hægt að sameina þetta tvennt, eða verður maður að velja annaðhvort?

Og ef maður verður að velja annaðhvort, hvorn kostinn skal þá kjósa?

Annað snúið spursmál sem fólk verður að taka afstöðu til er hvort vandamál og þjáningar veraldarinnar séu eins og hundskott sem hringar alltaf uppá sig aftur við hverja tilraun til að slétta úr því, eða hvort um raunverulegar breytingar til batnaðar geti verið að ræða á jörðinni?

Ekki þykist ég eiga óyggjandi svör við þessum erfiðu spurningum, en ég hallast þó að seinni möguleikanum í síðustu spurningunni, þar eð ég trúi því að við lifum í mórölskum alheimi þar sem réttlætið, sannleikurinn og góðmennskan sigra ætíð að lokum, og veröldin sé því þrátt fyrir allt stöðugt að verða betri.